Leczenie grzybicy pochwy – kiedy należy wykonać?

Grzybica pochwy jest jednym z tych schorzeń, z którymi zmaga się niemal każda kobieta. Czasem problem ma jedynie jednorazowy charakter, zdecydowanie częściej mamy jednak do czynienia z chorobą, która powraca w dość regularnych odstępach. Bardzo często dzieje się tak zresztą właśnie dlatego, że leczenie grzybicy pochwy nie zostało podjęte odpowiednio wcześnie.

Samo leczenie grzybicy pochwy powinno odbywać się pod kontrolą ginekologa, tylko ten lekarz bowiem jest w stanie przeprowadzić badania pozwalające na ustalenie przyczyny problemu. Proces leczniczy można podzielić na kilka faz, warto przy tym pamiętać, że nie u każdej pacjentki wygląda on tak samo. Najczęściej pierwszym krokiem jest przepisanie przez lekarza preparatu przeciwgrzybicznego charakteryzującego się szerokim spektrum działania. Pozwala to na ograniczenie przykrych dolegliwości i umożliwia przejście do tak zwanej terapii celowanej, a więc tej, która pozwala rozprawić się z konkretnymi grzybami. Co ważne, leczenie musi obejmować zarówno kobietę, jak i jej partnerów seksualnych nawet, jeśli ci ostatni nie odczuwają dolegliwości i zmian chorobowych.

Anoreksja u kobiet

Anoreksja jest jedną z bardziej niebezpiecznych chorób, z jakimi mamy obecnie do czynienia. Jest zaliczana do schorzeń psychicznych, nie da się jednak ukryć, że atakuje kobiecy organizm i niszczy go również fizycznie. Alarmujące jest nie tylko to, że dotyka coraz więcej kobiet, ale i to, że jej ofiarami stają się zarówno małe dziewczynki, jak i kobiety w późnym wieku. Co jeszcze warto wiedzieć na jej temat?

Początki anoreksji zawsze wydają się niewinne. Zwykle pacjentki wykazują zainteresowanie nową dietą, zmieniają nawyki żywieniowe i robią wszystko, aby ich sylwetka była możliwie jak najbardziej zbliżona do tej, jaka jest promowana w czasopismach kobiecych. Problem pojawia się w tym samym momencie, gdy wraz z postępami diety nie ma satysfakcji z jej rezultatów. Anoreksja jest zaburzeniem postrzegania siebie, stąd też jej przyczyn zawsze należy doszukiwać się w psychice pacjentki i w jej relacjach z otoczeniem.

Nieleczona może prowadzić nawet do śmierci, warto jednak pamiętać o tym, że z anoreksją można wygrać. Kluczowe znaczenie ma przy tym decyzja o podjęciu terapii.

Mammografia u kobiet, które ukończyły czterdziesty rok życia

Zagrożenie wystąpienia raka piersi rośnie wraz z wiekiem pacjentki, panie, które ukończyły czterdziesty rok życia nie mogą więc udawać, że mówimy o problemie, który ich nie dotyczy. Na szczęście, rak rozpoznany w porę nie jest już wyrokiem, a jednym z najskuteczniejszych sposobów pozwalających na jego szybką diagnozę jest mammografia.

Mammografia jest radiologiczną metodą umożliwiającą badanie kobiecych piersi. W czasie jej trwania promienie rentgenowskie są wykorzystywane po to, aby wykonać serię zdjęć gruczołu i upewnić się, że nie doszło w jego budowie do zmian o charakterze nowotworowym. Badanie powinno być powtarzane raz na dwa lata, a choć nie wymaga szczególnego przygotowania, poddając się mu warto przestrzegać kilku zasad. Najważniejsza mówi o tym, aby w dniu badania nie stosować dezodorantu oraz pudru lub zasypki, może to bowiem doprowadzić do zafałszowania wyników. Wybierając się do gabinetu warto też pomyśleć o założeniu wygodnych ubrań tak, aby piersi nie podlegały szczególnemu uciskowi.

Samo badanie trwa zaledwie kilka minut. Nie jest bolesne, choć niektóre pacjentki wspominają o krótkotrwałym uczuciu dyskomfortu mającym swoje źródło w konieczności ucisku piersi. Mammografia jest polecana przede wszystkim z uwagi na swoją skuteczność sięgającą nawet 95 procent.

Kolposkopia – wskazania do wykonania badania

Kolposkopia jest nieinwazyjnym, bezbolesnym badaniem szyjki macicy, wykonywanym w celu wykrywania stanów przednowotworowych i diagnostyki innych zmian układu rozrodczego (zapaleń, atrofii itd.) szyjki macicy, pochwy i sromu.

ginekolog

Wskazania do wykonania badania kolposkopii:

– nieprawidłowe wyniki badań cytologicznych;

– stwierdzenie zakażenia wirusem HPV (np. dodatni wynik testu HPV, kłykciny kończyste itp.);

– tzw. nadżerki, przerosty, polip szyjki macicy; plamienie z dróg rodnych;

– upławy i nawracające zapalenia pochwy lub sromu;

– przed planowanymi zabiegami przeprowadzanymi na szyjce macicy np. wymrażaniem.

Paciorkowiec Streptococcus agalactiae

Streptococcus agalactiae to gatunek paciorkowców β-hemolizujących zaliczany do grupy
serologicznej B (GBS – Group B Streptococcus). Jako tzw. bakteria komensalna, może kolonizować dolny odcinek przewodu pokarmowego, odbyt, środowisko pochwy.

wady wzroku

Dane epidemiologiczne podają, ze obecność GBS stwierdza się nawet u 30% zdrowych kobiet, które przeważnie nie manifestują żadnych objawów procesu zapalnego. Grupą szczególnie narażoną na zakażenia powodowane przez GBS są kobiety ciężarne, gdyż okres ciąży stwarza korzystne warunki sprzyjające szybkiemu namnażaniu się paciorkowca w środowisku pochwy.
Zwykle bezobjawowa kolonizacja GBS dróg rodnych może doprowadzić w czasie ciąży do zakażenia wewnątrzmacicznego drogą wstępującą, co może skutkować przedwczesnym porodem i innymi komplikacjami

Czego nie może ginekolog w czasie badania?

Ginekolog jest jednym z tych lekarzy, na których spoczywa szczególna odpowiedzialność. Jest ona związana zresztą nie tylko z troską o samo zdrowie kobiety, choć nie da się ukryć, że mamy do czynienia z wyjątkowo ważnym zagadnieniem. Nie bez znaczenia jest i to, że pacjentka musi mieć do ginekologa duże zaufanie, właśnie ten lekarz zyskuje bowiem informacje na temat jej życia intymnego.

Macierzyństwo

Wizyta u specjalisty wiąże się z dodatkowym stresem, jeśli pacjentka nie czuje się komfortowo w czasie jej trwania. Warto zatem dowiedzieć się, na co ginekolog nie może pozwolić sobie podczas badania.

Jednym z najpoważniejszych praw pacjentki odwiedzającej gabinet ginekologiczny jest prawo do poszanowania prywatności. Kobieta ma również prawo do intymności i godności, a łamanie tych praw przez lekarza może, w skrajnych przypadkach, pozbawić go prawa do wykonywania zawodu.

W czasie badania lekarz nie może zatem pozwalać sobie na komentarze, które nie odnoszą się do stanu zdrowia pacjentki, nie ma przy tym znaczenia, czy są to komentarze obraźliwe, czy też lekarz jest przekonany, że komplementuje pacjentkę.
Kobieta nie musi też godzić się na obecność w pomieszczeniu osób innych niż ginekolog, może też odmówić wykonania badania, które godzi w jej poczucie godności. Ma również prawo do sygnalizowania bolesności badania, a lekarz nie powinien odbierać go jako próby podważania jego kompetencji.

Testy HPV

Każdy z testów HPV można wykonać wraz z cytologią jednowarstwową
Test HPV 2 – Test jakościowy wykrywający najczęstsze genotypy niskiego ryzyka (HPV 6 i 11) odpowiedzialne za powstawanie brodawek i kłykcin na zewnętrznych narządach płciowych zarówno mężczyzn jak i kobiet. Metoda badania to Real time PCR.

cropped-gin.jpg
Test HPV12 i Test HPV14 – Są to testy jakościowe, Test HPV12 wykrywa 12 najczęstszych typów HPV wysokiego ryzyka: 16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59 i pozwala na dokładne określenie ich genotypu. Test HPV14 jest uzupełnieniem testu HPV12 i jest rozszerzony o detekcję genotypów 6 i 11 stanowiących typy niskoonkogenne. Zastosowana metoda badania – Real time PCR (PCR w czasie rzeczywistym) pozwala na wykrycie DNA wirusa HPV występującego zarówno w postaci objawowej jak i infekcji utajonej.
Test HPV 13 AMPLICOR® Human Papilloma Virus (HPV) Test – test jakościowy, wykrywa 13 najczęstszych typów wysokoonkogennych wirusa HPV: 16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59 i 68. Wynik zawiera informacje o tym czy pacjent jest zakażony jednym z tych typów czy też nie, bez określenia dokładnego genotypu.
Test HPV 37 – LINEAR ARRAY HPV Genotyping Test test jakościowy, wykrywa 37 genotypów HPV 6, 11, 16, 18, 26, 31, 33, 35, 39, 40, 42, 45, 51, 52, 53, 54, 55, 56, 58,59, 61, 62, 64, 66, 67, 68, 69, 70, 71, 72, 73 (MM9), 81, 82 (MM4), 83 (MM7), 84 (MM8), IS39 oraz CP6108. Wynik zawiera dokładn informacje o wykrytym/-ych genotypach wirusa.
Test HPV mRNA – NucliSENS EasyQ™ HPV – to test jakościowy, który wykrywa transkrypty mRNA onkogenów E6/E7 pięciu wysokoonkogennych genotypów HPV 16, 18, 31, 33 i 45, co potwierdza ekspresję wirusowych onkogenów i produkcję onkogennych protein wskazując bezpośrednio na zwiększone ryzyko rozwoju zmian nowotworowych. Test mRNA HPV z certyfikatem do diagnostyki klinicznej (CE-IVD) pozwala na diagnostykę przetrwałych, aktywnych infekcji, cechuje się najwyższą wartością diagnostyczną i prognostyczną w wykrywaniu stanów chorobowych predysponujących do rozwoju raka szyjki macicy.

Statystyki badań ginekologicznych

Każda pacjentka odwiedzająca gabinet ginekologiczny szuka wsparcia dotyczącego ważnej dla siebie kwestii, każda liczy więc również na to, że lekarz zaproponuje jej indywidualne podejście. A jednak statystyki badań ginekologicznych umożliwiają nam wyodrębnienie pewnej grupy problemów, które najczęściej skłaniają panie do złożenia wizyty w gabinecie. Jakie to problemy?

Macierzyństwo

Choć tendencja ta ulega pewnym zaburzeniom ze względu na coraz niższy przyrost naturalny, spory odsetek kobiet decyduje się na wizytę u ginekologa podejrzewając u siebie ciążę albo chcąc zdobyć informacje na temat tego, dlaczego kolejne próby zajścia w nią nie przynoszą spodziewanych rezultatów. Ta grupa pacjentek charakteryzuje się zresztą największą sumiennością biorąc sobie do serca to, że jedynie regularne wizyty mogą przynosić oczekiwane rezultaty.

Dużą radość budzi wśród ginekologów i to, że wśród ich pacjentek nie brakuje kobiet, które chcą się badać zauważając nieprawidłowe funkcjonowanie organizmu. Co ważne, panie coraz częściej reagują nawet na drobne zmiany, dzięki czemu nawet wykrycie u nich choroby nowotworowej nie jest już równoznaczne z długim leczeniem, którego rezultat do końca pozostaje niewiadomą. Nie brakuje również kobiet, które w gabinetach ginekologicznych poszukują informacji dotyczących skutecznych, a jednocześnie maksymalnie bezpiecznych metod antykoncepcyjnych.

Genetyka a ginekologia

Ginekologia to jedna z najbardziej dynamicznie rozwijających się dziedzin nauk medycznych. Z roku na rok stawia się przed nią coraz większe oczekiwania, a naukowcy specjalizujący się w zagadnieniach z nią związanych robią wszystko, aby im sprostać. Z pewnością nie mogliby jednak mówić o swoich obecnych sukcesach, gdyby nie silne związki, z jakimi mamy do czynienia pomiędzy ginekologią i innymi dziedzinami wiedzy. Wśród tych ostatnich na szczególne podkreślenie zasługuje genetyka, gdyby bowiem nie współpraca z nią, ginekologia z pewnością nie rozwijałaby się tak szybko.

Co ważne, kooperacja genetyki i ginekologii odbywa się na oczach pacjentów i to oni sami mogą korzystać z tej współpracy w sposób namacalny. Relacje obu nauk są widoczne na wielu płaszczyznach, największe znaczenie wydaje się mieć jednak współpraca w zakresie opieki nad ciężarną i płodem. To właśnie plonem kooperacji ginekologii i genetyki są badania prenatalne pozwalające na wykrycie wad genetycznych we wczesnej fazie życia płodowego, okazuje się przy tym, że wspomniane wady można coraz częściej nie tylko diagnozować, ale i leczyć jeszcze przed rozwiązaniem.
Współpraca nie jest zresztą zakończona, a badania takie, jak USG 3D i 4D dają nadzieję, że w przyszłości będziemy w stanie powiedzieć wszystko o zdrowiu płodu na długo przed porodem.

Profilaktyka ginekologiczna

Schorzenia związane z funkcjonowaniem narządów rodnych już od dawna są przedmiotem intensywnych badań naukowych, a postęp, jaki dokonał się w medycynie w ostatnich dziesięcioleciach sprawił, że nie jesteśmy wobec nich bezradni. Niestety, nie oznacza to wcale, że kobiety nie zmagają się poważnymi problemami ze zdrowiem. Co więcej, wiele z nich zagraża nie tylko płodności, ale nawet życiu pań.

Największym wyzwaniem, jakie stawia się dziś przed ginekologią jest, wykrywanie najbardziej niebezpiecznych schorzeń we wczesnym stadium ich rozwoju, w takim przypadku bowiem o możliwości skutecznego leczenia można mówić nawet w odniesieniu do zmian nowotworowych. Realizacji tego wyzwania ma służyć profilaktyka ginekologiczna, ważna nie tylko w przypadku kobiet w okresie menopauzy, ale również w odniesieniu do dziewcząt i młodych kobiet.

Każda z pań powinna odwiedzić ginekologa przynajmniej raz w ciągu roku, zasada ta musi być przy tym przestrzegana nawet, jeśli nie zmaga się ona z żadnym problemem związanym z narządami rodnymi. Wizyta taka zawsze musi składać się nie tylko z wywiadu z pacjentką, ale i z tak zwanego zestawionego badania ginekologicznego oraz badań dodatkowych wykonywanych w przypadku pojawienia się jakichkolwiek wątpliwości.